อนุทิน 34596

วรรคหนึ่งแห่งความรู้สึก l บทที่ว่าด้วย "เมตตาภาวนา"

"ใจ" แห่งความปรารถนา...อยากให้บุคคลอันเป็นที่ "รัก" มีความสุข...เมื่อมองซึ้งลงไปในแววตา... แห่งความเป็นประกายหายไป สะท้อนลึก - ซึ้งลงไปใน "อาลัยวิญญาณ"... สัมผัสแห่งสิ่งสะท้อนออกมา...

คือ ความแห้งผาก...ปราศจากการหล่อเลี้ยงใจด้วยรักอย่างเมตตา..