ธรรมะนั้นแม้ก้าวแรกจะดูเชื่องช้า ค่อยเป็น ค่อยไป ดูแล้วไม่ค่อย “ทันใจวัยรุ่น”
แต่ความช้าที่วัยรุ่นชอบดูแล้วเหมือน “งุ่มง่าม” นั้น เป็นย่างก้าวที่มั่นคง
ธรรมะนั้นเป็นต้นแบบ ตัวอย่างแห่งความอดทน ความตั้งมั่นที่สร้างสรรค์ด้วย “ศรัทธา” ถึงแม้นจะเชื่องช้า แต่มั่นคง ธรรมะถึงแม้นจะเชื่องช้า งุ่มง่าม แต่ถ้าหากวัดด้วยปัจจัยนานับประการย่อมประเสริฐกว่าอธรรมที่ปราดเปรียว
ความวิริยะ อุตสาหะ ความพากเพียร การตั้งใจ ตั้งใจ ด้วยแรงกายและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง “แรงใจ”
ความมั่นคงนี้แลทำให้ชีวิต เป็นชีวิตที่ประเสริฐ บริสุทธิ์ และสิ้นสุดแห่งความเห็นแก่ตัว
คิดว่า ธรรมะ เร็วนะ ไม่ช้า หากมองในแง่ การหลุดพ้น