ถ้ากระทบ แล้วไม่กระเทือน VS. กระทบ แล้วกระเทือน แล้วรู้
ดีจังเลยค่ะอาจารย์ ... ทำให้กะปุ๋มฉุกคิดด้วยเช่นกันค่ะ...
อันไหนฝึกได้มากกว่านี้...ไม่แน่ใจค่ะ แต่ทำว่าก่อให้เกิดการเรียนรู้ได้ทั้งสองแบบค่ะ ขึ้นกับทุนเดิมทางปัญญาของแต่ละบุคคลค่ะ
ไม่ว่าจะแบบแรกหรือแบบสองต้องผ่านการรู้... เพราะหากไม่รู้แล้วจะไม่สามารถจัดสภาวะสู่ความไม่กระเทือนได้... ก่อนที่จะกระทบแล้วไม่กระเทือนนั้น บางคนต้องผ่านสภาวะกระเทือนแล้วรู้ และเป็นรู้ที่เป็นปัญญาแจ้งนะคะ... หากไม่แจ้งก็จะยังวนอยู่เช่นเดิม แต่ฝึกฝนไปเรื่อยๆ ... กระทบปุ๊บรู้ปั๊บ ดับปุ๊บ.. ช่วงกระเทือนจึงหดสั้นลดสั้นลงไปเรื่อยๆ... จนเหลือแต่รอยของความไม่กระเทือนค่ะ...
ด้วยความเคารพค่ะ
(^__^)
กะปุ๋ม