อนุทิน 33760

ยังยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่อยู่กับ บันทึกนี้ มหัศจรรย์มีจริง

ยิ้มตรงนี้ค่ะ

"ที่ผมกลัวอยู่ประการหนึ่งว่าจะไม่ใช่ ก็ในส่วนที่ว่า เด็กคนที่ผมเคยสอน และได้รับรางวัลเด็กดี เขียนไทยถูกต้องเสมอ ๆ นั้น.."

"เธอเงียบ เรียบร้อย พูดน้อยจนบางวันไม่พูดเลย..."

"ผมว่า สำนวนการเขียนทั้งจดหมายและกลอนด้วยเหล่านี้ มันดูสวิงสวายเกินกว่าที่จะเป็นเธอ"

"ผมกลัวว่าจะไม่ใช่เธอ.."