อนุทิน 33303

หลาย ๆ คนที่มาอยู่วัดเพื่อ "เตรียมตัวตาย" เพราะหมอบอกว่าเขาคงจะอยู่ได้อีกไม่นานนั้น เขาไม่ยอมตายสักที บางคนอยู่เป็นสิบ ๆ ปีก็ยังไม่ตาย

เพราะมาที่นี่เขามี "รอยยิ้ม" มีเสียงหัวเราะ มีความสุข
คนยิ้มนั้น กายยิ้มและใจก็ย่อม "ยิ้ม"

รอยยิ้มเป็นยาอันวิเศษที่จะรักษาชีวิตนี้ ร่างกายนี้ จิตใจด้วยนี้

เมื่อยิ้มมา ปัญญาก็เกิด
รอยยิ้มจึงเป็นสรณะ (ที่พึ่ง) อันประเสริฐเพราะเมตตา

"เมตตา" ยิ้มให้ตนเองและผู้อื่น ชีวิตจะสดชื่นทั้งคืนวัน...