อื่ม... การบ้านสาม ข้อ คือ
- การไม่ด่าใคร
- ไม่ตีวัวกระทบคราด
- ชมได้อย่างเดียว
ตอนแรกเราทำยากน่าดู
แค่ไม่ด่าใครนี่ก็แทบจะแย่แล้ว
แต่มีคำพูดของท่านพระอาจารย์คำหนึ่งที่มีไว้ใช้เตือนสติ เตือนใจเสมอ
ท่านกล่าวว่า...
"หากเราคิดจะตำหนิใคร เรานั้นแย่กว่าคนที่เราจะตำหนินั้นอีก..."
แย่จริง ๆ เลย แย่จริง ๆ เลย เราไม่อยากแย่แบบเขา เราจึงไม่ตำหนิเขา และเราไม่อยากจะแย่กว่าเขา เราจึงไม่แม้แต่เพียง "คิด" ที่จะตำหนิเขา...
Nopparat Pongsuk
ยกเว้นเป็นบางกรณีได้ไหม เพราะ หากเจอเด็กทำผิด เราก็ต้องตำหนิ สิ่งอันไม่พึงประสงค์ ก็ต้องมีว่ากล่าวตักเตือนกันบ้าง หรือบางคนด่า เค้าก็มีเจตนาให้ บุคคลนั้นๆ มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอันชั่วร้าย ให้กลายเป็นดี แต่ถึงอย่างไรก็ดี ใครๆก็ต้องชอบ ภาษาดอกไม้ ที่ฟังแล้ว ชื่นใจ นิ สามข้อนี้ คนที่เป็นครู ลำบากใจ แต่ก็จะพยายามทำให้ได้แบบนี้ตลอดไป