จับแต่มือแต่ไม่จับจิตจับใจแก้ัปัญหาไม่ได้อีกเช่นเคย
นักเรียนสายอาชีวะมีปัญหาการทะเลาะวิวาทกัน
นักเรียนสายสามัญก็มีปัญหาเรื่องเพศสัมพันธ์ วัตถุนิยม
บริโภคนิยม ความเห็นแก่ตัว หากลองปรับการศึกษาทั้งสาย
สามัญสายอาชีพให้เหมาะสม คือเรียนทฤษฎี50%เรียนปฏิบัติ50%
จะช่วยลดความพิกลพิการของการศึกษาในปัจจุบันนี้ได้
มีวิธีใดบ้างที่จะช่วยให้นักเรียนอาชีวะ(ซึ่งความจริงมีไม่มาก)เห็นคุณ
ค่าในตัวเขาเองเห็นคุณค่าของสถาบันอย่างถูกต้องแทนการผูกอาฆาตพยาบาทจนเกิดปัญหาอย่างที่เป็นอยู่ การเปลี่ยนสัญชาิตญาณ ให้เป็น
ปัญญาญาณเป็นความจำเป็นเร่งด่วน ท่านเจ้าคุณนรฯวัดเทพศิรินทร์
บอกกล่าวไว้ว่า อารมณ์ไม่ชอบใจ ไม่ยินดีใดใดที่มีอยู่ในใจเราต้อง " Get it out"
ไม่มีความเห็น