อนุทิน 32470

๑. วันนี้คนดีเข้ามาตอบเม้นท์ในบันทึกของตัวเอง และแวะไปอ่านเรื่องขำ ขำ ที่ครูอิงเชิญชวนไว้ แต่คนดี..กลับไม่ขำ คนอะไร เขาอ่านแล้วขำกันทั้งนั้น แต่ท่านกลับบอกว่าอ่านแล้วเศร้า เออ..แน่ะ แถมยังเม้นท์สอนธรรมในการครองเรือนให้ครูอิงซะอีกหลายบท เฮ้อ..ไม่เจอกับตัวเองก็ไม่รู้หรอก คนดีบอกว่า..ไปเยี่ยมมาตายายในเรื่องเล่า.........อ่านเรื่องราวเศร้าหัวใจในเรื่องนี้.......ขอขอบคุณครูตาลผ่านเรื่องดี..........ได้คติชี้ให้เห็นเป็นทางเดิน.......พิมญดาถ่ายทอดสุดยอดเยี่ยม..........ได้ความคิดเต็มเปี่ยมเยี่ยมสรรเสริญ.......ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมีขาดเกิน......... จะเจริญหรือโรยราปัญญาเรา........คนหนักแน่นคือคุณยายในเรื่องนี้...      อดทนดีมิแตกหักปักใจเขลา.......ความทุกข์โกรธจะโทษตาหาเรื่องราว.........  คงต้องเข้าให้ถึงซึ่งความจริง 

จึงตอบคนดี..ไปว่า .... ขออภัยให้ไปอ่านนิทานขำ.......กลับได้ธรรมการครองคู่เป็นครูสอน.......ต่างมุมมอง  ต่างวาระ ตัวละคร       อุทาหรณ์ของรักร้างล้วนต่างกัน.......มิเห็นมีอะไรไยต้องเศร้า .......ทางเดินเราตอนนี้มีสุขสันต์.......ได้รู้ซึ้งถึงความจริงสิ่งยืนยัน .......  อดทนนั้นดีแน่แต่ไม่ทน อิ...อิ..อิ.......ไม่เคยเจ็บ...จะรู้ไหม...ในความเจ็บ  มิหนาวเหน็บปวดใจ...ไม่รู้ผล.......ไม่เคยทุกข์...จะรู้ไหม...ในทุกข์ทน   เรื่องบางคน..เกินหนักแน่น ...แต่..มิแค้นเคือง.......จะรอเลี้ยงดูคุณตาคราเกษียณ.......หากแวะเวียนเหตุก่อนเก่าไม่เอาเรื่อง.......ไม่ถือโทษโกรธใครให้ใจเปลือง.......เรื่องของเรื่องพ่อกับลูกควรผูกพัน