๓. หมดไปอีกหนึ่งวัน งานก็ไม่ค่อยก้าวสักเท่าไหร่ มัวซอกแซก แต่แอบไปอ่านประวัติใครคนหนึ่ง อื้อ ฮือ ทึ่งจริง ๆ คนอะไรเก่งซะขนาดนั้น พ่อแม่คงภูมิใจน่าดูเนอะ ไม่รู้เค้าเลี้ยงกับอะไร อิ...อิ....ว่าแต่ตัวเราเองซิ คิดไปคิดมา ช่วงเวลาสองสามเดือนมาเนี่ย ทำอะไรน่าอับอายหลายอย่างเหมือนกัน โดยเฉพาะกับ คนดี...ของฉัน ทำไงได้หล่ะ ก็มันทำไปแล้ว ลบออกก็ไม่ได้ ป่านนี้เค้าคงจะนั่งหัวเราะ หรือไม่ก็อาจดูถูกดูแคลน.....ช่างเถอะ....ลืมซะ...ลืม ๆ ๆ ๆ ทีหลังก็อย่าซื่อสัตย์ต่อหัวใจตัวเองให้มากนักซิ หัดพูดอะไรที่ไม่ตรงกับใจซะบ้าง ว่าแต่มีมั้ยนะ โรงเรียนสอนหลักสูตร ให้พูดไม่ตรงกับใจหนะ จะขอเรียนสักคน อิ...อิ...อิ...
ไม่มีความเห็น