๒. เมื่อเช็คอนุทินดู เออ เมื่อวันเสาร์เราไม่ได้บันทึกเหรอ ลืมได้ไง ตั้งใจไว้ว่า จะต้องบันทึกทุกวัน ให้มันเป็นเหมือนบันทึกประจำวัน เอาไว้อ่านทบทวนเตือนความจำเมื่อเวลาผ่านไป ต่อไปจะพยายามหาเวลามาเขียนทุกวันไม่มีเรื่องราวที่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่น ก็เป็นประโยชน์ต่อตัวเองก็ยังดี สำหรับเรื่องการขึ้นบันทึกเอาไว้ก่อน เราอาจจะไม่เหมาะกับกิจกรรมแบบนั้น เชื่อคนดี........ตามที่เขาบอกให้โชคดีที่มีคนดี....คอยตรวจสอบและเม้นท์ให้ว่าบันทึกเป็นอย่างไร ควรแก้ไขอย่างไร เชื่อ...เพราะคิดแล้วว่า คนดี...มีแต่ความหวังดีกับครูอิงจริง ๆ คิดไปบางทีครูอิง ก็เหมือนเด็ก ๆ ทำอะไรไม่ค่อยคิด หรือคิดแบบเด็ก ๆ อาจเป็นเพราะไปอยู่ในโลกของความซื่อบี้อ ความเป้นธรรมชาติของชาวบ้าน อยู่ในสังคมที่ไม่มีความสลับซับซ้อนทางความคิดนานเป็นสิบปีก็เป็นได้ ทำให้ขาดความคิด ได้ คนดี...คอยชี้นำ ก็เหมือนมีผู้ใหญ่คอยช่วย ก็รู้สึกสบายใจ.....แต่ครูอิงก็ไม่อยากรบกวนคนดี..มากไปกว่านี้ ไม่อยากให้คนดี..ต้องมากังวลใจ จะได้ทำงานด้านการเมืองตามที่คนดีวาดหวังไว้ให้เต็มที่ อยากบอกว่า ไม่ต้องห่วงครูอิงนะ ครูอิงสบายดี.....
ไม่มีความเห็น