พ่อฝากจดหมายให้บอกพี่ชายช่วยทำเรื่องส่งเงินไปให้ญาติทางพ่อที่เมืองจีน ถึงแม้ว่าจะเป็นเงินไม่มากมายอะไร พ่อตั้งใจให้ด้วยความเต็มใจ ส่วนเรามองว่าเป็นเหมือนออมสินก้นรั่ว ไม่เต็มสักที เห็นแล้วหงุดหงิด อดคิดไม่ได้ และก็ไม่อยากจะคิดแทน โตๆกันแล้ว ส่งไปก็แล้วกันไปอย่างนั้นหรือ ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน รอๆๆๆ ไม่ขนขวาย โอกาสก็มี มีลูก ลูกก็ไม่เอาถ่าน ถึงเวลาต้องปฏิวัติกันบ้างแล้วกระมัง
ไม่มีความเห็น