อนุทิน 31264

วันนี้วันอาทิตย์ที่ 18 มกราคม  หลายวันมานี่ ฉํนได้รับทั้งโทรศัพท์ และการมาอวยพร เนื่องในวันครู

เมื่อกี๊ เจ้าตัวแสบเมื่อ21ที่ผ่านมาของเขา มาเยี่ยม

สวัสดีครับ นี่บ้าน ของอ.พูนสุข ใช่ไหมครับ ครูต้อยนะครับ

อ้อเจ้าสุทัศน์ คงกลัด นี่เอง

พอเจอหน้ากัน

น๋อยแน่.. ยิงคำถามเลย ถามมาได้ว่าจำผมได้ไหมครับ

ฮึทำไมครูจะจำเธอไม่ได้ พ่อตัวดี

เอ้า.. แล้วไปไง มาไง

ผมก็ขับรถมาครับ มาตามหาอ. ตั้ง หลายวันแล้ว แต่ไม่เจอครับ

มาสวัสดีวันครูครับ

ครูก็ดีใจ อวยพรยกใหญ่ พร้อมกับกำชับ ขอให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้นนะพ่อคุณ ยืนอยู๋บนฐานแห่งความดีนะจ๊ะ

สุทัศน์ เป็นเด็กกำพร้าพ่อตั้งแต่เล็ก มีแม่ดูแลเลี้ยงดูมาตลอด

เก่งเรื่องเครื่องยนตร์ แต่เรียนจบแค่ ป6. บอกให้เรียนต่อก็ไม่เรียน เพราะต้องทำงานเลี้ยงแม่ ทำงานในโรงงาน ญี่ปุ่นมาเห็นการทำงานชอบใจมาก จะเอาไปเรียนต่อ ป.ตรี สุทัศน์วิ่งโร่มาหาตอน 4 ทุ่ม

ถามเสียงสั่นว่า อ. ผมจะได้ไปญี่ปุ่น บริษ้ทที่มาทำโรงงานที่นี่ จะส่งผมไปเรียนต่อเรื่องเครื่อง แต่ผมยังไม่จบป.ตรี เลย อ. ทำไงดี

โธ่เอ๋ย ...ไหนครูดูรายละเอียดหน่อย

นี่ครับอ. คุณสมบัติอื่นๆผมได้หมด ยกเว้น กระดาษใบเดียว สุทัศน์พูดอย่างเจ็บปวด ฉันได้แต่มองหน้าสุทัศน์ มองกระดาษ

แล้วก็เอ่ยขึ้นว่า ทุกอย่างมีเหตุผล

ปีนี้เป็นเถ้าแก่น้อยแล้ว

ครูภูมิใจ และยินดีใจตัวเธอมากจ๊ะ