ยามโกรธ ยามหงุดหงิด อารมณ์ขุ่นมัว ทั้งสติรวมทั้งสัมปชัญญะกำลังกระจัดกระจาย ใจเราก็หาย ลมหายใจของเราก็ยิ่งหาย
ใจหายคือ ใจไม่อยู่กับเนื้อกับใจ ใจสั่นรั่นระรัว ระริก ระรี้
ลมหายใจหาย คือ ลมหายใจสั้น หายใจแรง หายใจหอบ
ช่วงเวลาเหล่านี้เป็นช่วงเวลาที่ระบบร่างกายผิดปกติ เนื่องด้วยออซิเจนไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอ ดังนั้นความฉลาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญญาจะขาดและบกพร่องไป
ไม่มีความเห็น