วาทกรรมคำสอน l คือเมฆสีขาวทางก้าวเก่าแก่
เป็นความลุ่มลึกแห่งวาทะกรรมน้อมนำกลับเข้าไปสู่สภาวะภายในแห่งการตื่นรู้ด้วยใจเบาเบา...
"...หมู่เมฆเคลื่อนผ่านม่านฟ้า ก่อตัวเป็นพื้นหลังสีขาว ตัดกับใบอัสสัตถพฤกษ์บางใส บางทีในเย็นวันนั้น เมฆอาจจะปะทะกับอากาศเย็นและเปลี่ยนเป็นฝน เมฆเป็นปรากฏการณ์อย่างหนึ่ง และฝนก็เป็นปรากฏการณ์อีกอย่างหนึ่ง... เมฆไม่มีเกิดและจะไม่มีดับสลาย พระสมณโคดมทรงคิดว่า หากเมฆเข้าใจความจริงข้อนี้ แน่นอน มันจะต้องเริงร้องเพลงอย่างมีความสุข เมื่อหลั่งลงเป็นฝนโปรยปรายเหนือท้องทุ่งนาป่าเขา... "
หลวงปู่ติช นัท ฮันห์
ประพันธ์
ไม่มีความเห็น