อนุทิน 29812

^{ที่มาของภาพจากบันทึก ห้องเรียนกวี 2 บทเดียวโดน @  231366  โดย ครูกานท์} 


เพลิงไหม้ ไร่อ้อย? ^{(คนวางเพลิงคือคนสวมเสื้อแขนยาวในภาพ)}

อันอ้อยอัคนิเกื้อ-         กูลหวาน
ไฟลุกไล่งูคลาน-         เคลื่อนลี้
ใบอ้อยที่คมปาน-        เปรียบมีด
ไหม้มอดหมดฉะนี้       ตัดต้นสะดวกแสน

--อันว่าอ้อยนั้นมี ไฟ คอย กื้อกูล ความหวาน (การเผาอ้อย ทำให้โดยโรงงานหักค่าความหวาน)
- (การเผาไร่อ้อย ก่อนที่จะตัดก็เพื่อไล่งู) เมื่อไฟไหม้ งูเห่า งูจงอางก็จะเลื้อยหนี
-(การเผาไร่อ้อย ก่อนที่จะตัดก็เพื่อเวลาตัดอ้อยจะได้ไม่โดนใบอ้อยบาด) ใบอ้อยคมเหมือนใบมีด
-(พอใบอ้อยถูกไฟ) มอดไหม้ (จนหมดไม่เหลือ เหลือแต่ต้นอ้อย อีกทั้งไม่ต้องกังวลว่างูจะกัด) การตัดอ้อยก็ง่ายขึ้น

»  สัญลักษณ์ว่าด้วย ควัน และ เพลิง/ไฟ ที่กวีโบราณ นิยมใช้