อนุทิน 29774

ตื่นขึ้นมาตอนเช้า...เห็นธรรมชาติที่งดงาม....^__^...

จู่ ๆ ก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า...แล้วอะไรคือ สาระที่แท้จริงของความงาม?...

ส่วนหนึ่งจาก เต๋าบทที่ 14...

"จ้องมองแต่มิอาจเห็น.....นี่เรียกว่าไร้รูป

สดับฟัง แต่มิอาจได้ยิน.....นี่เรียกว่าไร้เสียง

ไขว่คว้าแต่มิอาจจับต้อง.....นี่เรียกว่าไร้ตัวตน

สิ่งทั้งสามนั้นอยู่เหนือคำอธิบายใด ๆ

ทั้งหมดประสานกลมกลืนกัน.....และกลายเป็นหนึ่งเดียว"