อนุทิน 28873

@28872   แต่จะเป็นแบบนี้ ช่วงเดียวนะคะ ที่เราต้องดูแลลูกมากหน่อย พอเขาโตขึ้น เขาก็ยิ่งจะห่างเราไปทุกที แล้วเราเองนั่นแหละ ที่จะต้องเป็นฝ่าย  คิดถึงวันเวลา ที่เราได้อุ้ม ได้กอดเขามากๆแบบนี้ค่ะ ลูกตอนเด็กๆเล็กๆ น่ารักกว่า ตอนโตๆ ยังไม่รู้จักดื้อเท่าไรนัก  ยิ่งเมื่อไรพูดได้ โอ้โฮ น่ารักจริงๆเลย....

จำได้ว่า พอลูกขึ้นชั้นประถม 2 แล้วเขาเป็นหวัด ไม่มากนัก ไม่ยอมหยุดเรียน พี่เป็นห่วง ตามไปดูที่โรงเรียน ตอนเที่ยง    เขากลับไม่อยากให้แม่ไป ดูแลเขามาก  เพราะ เพื่อนๆล้อว่า ลูกแหง่ค่ะ
ถ้ามีคุณยายมาช่วยเลี้ยงน้องต้นไม้   ก็ค่อยยังชั่ว เพราะกำลังเดินเก่งอย่างนี้   ผู้ใหญ่ก็จะเหนื่อยล่ะค่ะ