ขอฝากกลอนฝีมือลูกชาย
นั่งแต่งส่งการบ้านค่ะ
หอยทากเจ้าเอย ไม่เคยหยุดคลาน
ดูแล้วกล้าหาญ ขับขานลำนำ
เดินแบบชอบกล พบผลหวานฉ่ำ
รสชาติเลิศล้ำ ทุกคำดีจริง
พินิจตรึกตรอง เหลืองทองหอมยิ่ง
เหนือกว่าสรรพสิ่ง ดียิ่ง...ขนุนทอง
เขา(น้องภู)ชอบกินขนุน คุณครูให้โจทย์ว่าเป็นกลอนนิทาน หรือ คติสอนใจเกี่ยวกับความอดทน เขาเคยเห็นหอยทากค่อย ๆ คืบคลานกัดกินใบไม้ ต้นไม้จนเกลี้ยง...จึงเกิดกลอนสี่ ชิ้นแรกขึ้นมาค่ะ
แม่ช่วยเฉพาะ เขียนผังสัมผัสให้ดู และคำว่า..ตรึกตรอง ค่ะ
คุณครูรู้แน่ อิอิ
ไม่มีความเห็น