อนุทิน 28700

วรรคหนึ่งของความคิด l ความรัก ๒

คนที่เราบอกว่า "รัก"... รักมาก อยากได้เขา/เธอ มาเคียงคู่ ช่างดูน่าจะเหมาะสม เขา/เธอมีคุณลักษณะที่ตรึงตราและใจเรายิ่ง มองบ่อยเพียงไร ก็ถูกใจไปหมด น้ำเสียง กิริยา ท่าทาง บุคลิก ความคิด ร้อยพันแปดประการต่างล้วนถูกใจเรา...ใช่เลย!

ที่เราพรรณนามาทั้งหมดนั้น...สะท้อนถึงสภาวะแห่งความรักในตนเองทั้งสิ่ง..เพราะสิ่งที่พรรณนามานั้นต่างสนองตอบผัสสะที่มากระทบ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจเราทั้งสิ้น จนประมวลผลปรุงแต่งออกมาเป็นอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดที่ว่า นี่คือ "รัก"... หากแต่จริงๆ แล้วเราต่างรักตัวเรา อยากได้ในสิ่งชอบและปรารถนามายึดไว้เท่านั้น...

เป็นห้วงอารมณ์แห่งความยึด เมื่อไม่ได้มาอารมณ์ที่ยึดอยู่ยังไม่คลายก็จะบีบคั้นจนก่อให้เกิดสภาวะที่ทนไม่ได้ ซึ่งขอให้ชื่อเรียกไว้ก่อนว่านี่คือ "ทุกข์"... เมื่อเกิดสภาวะดังกล่าว ใจก็จะดีดดิ้นหาทางออก ซึ่งทางออกที่ว่าก็จะแสดงออกมาเป็นพฤติกรรมและคำพูด

รักที่แท้...ใจจะเบาเบา ละมุนละไม นิ่งยืนนานตราบสิ้นลมหายใจ แม้มีเขา/เธอ เคียงคู่หรือไม่ ก็ไม่เกิดสภาวะแห่งความบีบคั้นภายในเกิดขึ้น

---------------

@28660 ความรัก๑