อนุทิน 2754

 

วันนี้น้องอ๊อตnaree suwan มาให้ข้อคิดเห็นไว้ที่บันทึกนี้ เลยได้กลับไปอ่านเรื่องราวอีกครั้ง 

อ่านทีไรก็อมยิ้ม..ในสำนวนและเรื่องราวที่เขียนผิดบ้างถูกบ้าง คำผิดบางคำอ่านแล้วน่าขัน 

เกิดปิ๊งแว๊บ..ขึ้นมาว่า..ทำไมเรามักจะยิ้มได้กับข้อผิดพลาดและความไม่สมบูรณ์แบบของเด็กๆ   แต่บางทีเราก็ลืมยิ้มกับข้อผิดพลาด ความไม่สมบูรณ์แบบของตัวเองและผู้ใหญ่ด้วยกัน

ต้องคอยเตือนตัวเองให้ใช้ "ใจ" ระลึกในข้อนี้ให้มากๆ