@26730 เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะกวิน ไม่ใช่เรื่องบุคคลแล้วหล่ะ เป็นเรื่องระบบเลย นี่ขนาดมีหมอ patho 2 คนนะ แล้วโรงพยาบาลชุมชนเล็กๆหล่ะ เค้าต้องทำยังไงกันอ่ะ แล้วเราส่งให้ patho ที่อื่นไม่ได้เหรอ แล้วถ้าเร่งจริงๆคนเดียวทำไม่ทันเลยเหรอ มันต้องมีการเรียงความสำคัญของเคสอยู่แล้วหล่ะนะพี่ว่า คือถ้าจะตายๆเป็นหนักมากก็ต้องทำของเค้าก่อน
พี่ไปนึกถึงรพช.ที่มีหมอที่ต้องลงมือรักษาลงมือผ่าดูคนไข้เองหมดที่มีหมอแค่ 2-3 คนต่อรพ. แถมต้องทำงานบริหารอีกนะ แบบนี้ burn out ได้ง่ายๆเลย (ลาออกกันไปก็มาก) ระบบการทำงานของสาธารณสุขบ้านเรามันแย่ขนาดที่หมอต้องทำงานตลอดเวลา ลายาว(คาบวันหยุด+เสาร์อาทิตย์)ไม่ได้เลยเหรอเนี่ยะ แล้วถ้าจะลาไปปฏิบัติธรรมพวก retreat 7 วันนี่ทำไงอ่ะ ทั้งๆที่กฎราชการบอกว่าถือเป็นวันลาได้นี่น่า
แล้วพวกพยาบาลดมยา หรือหมอที่มีสาขาละแค่คนเดียวต่อรพ.อ่ะ เค้าทำไงกับชีวิตเค้าดีหล่ะกวิน พี่ว่ามันน่าจะมีทางออกนะ บ้านเรามีรพ.เยอะนะ ถ้าเทียบกับแคนาดาหล่ะอย่างน้อย มีอนามัย มีรพช รพ. จังหวัด แล้วยังมีรพ.เอกชน มีคลีนิกอีก คิดๆแล้วก็นึกถึงแคนาดา...แต่ทำไมเค้าอยู่กันได้ทั้งๆที่จำนวนรพ.น้อยกว่าเรามาก รพ.เอกชนก็ไม่มี แถมเป็น universal healthcare อีก
พี่เชื่อว่ามันมีทางออกที่จะทำให้คนไข้ happy ได้...ที่จะทำให้กวิน happy ได้ด้วย ให้หมอคนนั้น happy ได้ด้วย ... ต้องมาช่วยกันคิดหาทางออก
ไม่มีความเห็น