อนุทิน 26652

โลก

เราหลงไปว่า เราเกิดมาอยู่ในโลกใบใหญ่... แต่จริงๆ แล้วความเล็ก-ใหญ่ของโลกเราที่สัมผัสนั้น ขึ้นอยู่กับสภาวะแห่งความเจริญภายในของเรา ทุกลมหายใจที่มีอยู่ ... เพื่อการขยับขยายต่อการเรียนรู้โลกนี้ของเรา เมื่อใดที่เราได้ตื่นขึ้นมาเราจะรู้ว่าเราอยู่ในโลกใบนิดเดียวเอง ดังนั้น เราจึงพึงเร่งเพียร เร่งเรียนรู้โลกนี้ของเรา ใช้เวลาที่มีอยู่อย่างคุ้มค่า...

• การเรียนรู้เรื่องของโลก...ไม่ได้เรียนรู้เพียงแค่จำ หรืออ่าน หรือจำคำพูดใครมาแล้วบอกต่อตนเองว่า "ฉันเข้าใจโลกนี้แล้ว"...

หาเป็นเช่นนั้นไม่ คำพูด สอน ตำราต่างๆ เป็นเพียงแค่แผนที่ที่เราสามารถนำมาใช้ประกอบการเดินทางของเรา สิ่งสำคัญที่สุด คือ การได้ก้าวออกเดินทางเพื่อไปสำรวจโลกนี้ต่างหากเล่า ยิ่งเรียนรู้ไป ยิ่งเรียนรู้ไป...เราก็ยิ่งรู้สึกว่า โลกที่ว่ากว้างใหญ่ไพศาลนี้ คับแคบมาก เหมือนเราเองนั้นอยู่เพียงแค่กบในกะลาเท่านั้นเอง... เมื่อรู้ปรากฏเช่นนี้ ยิ่งทำให้เราต้องขยันและเพียรต่อการเรียนรู้ "โลก" มากยิ่งขึ้น...