อนุทิน 25606

@25545 ดีมากๆเลยที่กวินลองรอ ลองนิ่ง ลองทน (ดีแล้วที่ไม่หลงคำชมด้วย)

ถ้าตอนนั้นกวินตอบหลังจากไปถึงเอกัคคตารมณ์ด้วยยิ่งน่าดีใจ กวินรู้เองนะ พี่ไม่รู้หรอก ไม่สำคัญด้วยว่าพี่จะรู้หรือไม่ว่ากวินไปถึงจุดนั้นจริงรึเปล่า แต่ถ้ากวินถึงฌานนั้นจริง ก็อย่าไปติดมันนะ ต่อไปให้พ้น ให้ข้ามความนิ่งไปให้ถึงวิปัสสนา จะได้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง พยายามต่อ อย่าไปค้างที่สมถะกรรมฐาน

พี่พยายามเข้าใจกวินนะ สงสัยพี่จะสื่อสารไม่ดีพอ ทำให้กวินเข้าใจไปว่าพี่ไม่พยายาม พี่ว่าพี่เข้าใจความคิดความเห็นของกวินนะ แต่พี่ไม่เข้าใจในวิธีการที่จะให้ได้มาซึ่งฝันของกวินมากกว่า เลยไม่เห็นด้วยในส่วนนั้น (ไม่แน่ใจอยู่ดีว่าถ้าเข้าใจหมดแล้วจะเห็นด้วยรึเปล่า เรา agree to disagree แล้วก็คุยกันต่อได้)

เมื่อวานพี่รับศีล 5 ท่านอัยยาสอนว่า ศีลมุสาฯนั้น ไม่ใช่แค่ไม่โกหกนะ แต่รวมไปถึงการไม่ทำร้ายจิตใจคนอื่นด้วยวาจาด้วย 

เท่าที่พี่อ่านๆอนุทินกวินมาพี่ก็เห็นนะว่ากวินไม่ได้เขียนแย่กับทุกคน กวินดูเป็นคนๆไป เขียนดีก็มีไม่มีก็ดี ก็ยังดีนะ สมควรที่คนจะพยายามเข้าใจ พี่จะรอดูไปเรื่อยๆ พี่ถึงจะสรุปได้ว่าเข้าใจมากน้อยแค่ไหน แล้วเห็นด้วยตรงไหน ไม่เห็นด้วยตรงไหน

พี่เห็นด้วยกับกวินนะว่าการสอนที่ใช้ katsu หรือ การตี มีประโยชน์เหมือนกัน แต่คนที่ทำนั้นต้องทำแล้วคนตื่น ต้องเจ๋งจริง (กลับมาเรื่องบารมี) นี่พี่เพิ่งอ่านหนังสือเล่มที่เพื่อนที่ยิงธนูให้มา เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ปรมาจารย์คิวโด ชื่อ Awa Kenzo ในบางครั้ง (ไม่ทุกครั้ง และไม่ทำกับทุกคน) ท่านก็ katsu แต่ว่าเสียงที่ออกมานั้น ไม่ธรรมดานะ มี kiai (ประมาณๆว่าเป็นกำลังภายใน คือพลังชีวิต) ออกมาแบบเค้าบอกว่าทุกคนที่ได้ยินขนลุก เป็นเสียงคำรามอย่างมีพลังไม่ใช่แค่ตะโกนโวกเวก มันเข้าไปถึงใจคนที่ได้ยินเลยหล่ะ ตอนอ่านพี่ก็นึกถึงกวินอยู่เหมือนกัน