อนุทิน 25216

ห่วง

เวลาที่เรารับรู้ได้ถึงทุกข์ของใครสักคนหนึ่ง... ทำให้เราเป็นห่วง อยากให้ใจที่หนักอึ้งนั้น ได้เบาบางลง...น้อมใจลงสู่ความสงบภายใน เครื่องมือใดเล่าจะนำเข้าสู่ความสงบได้แท้จริง นั่นก็คือ ปัญญา... ปัญญาญาณที่นำความสว่างสู่เราให้ได้คิดว่า อย่าได้ขุ่นมัวเลย...มันก็เป็นเพียงเรื่องที่ผ่านเข้ามาและผ่านไป เป็นเรื่องที่ทำให้เราได้เกิดการเรียนรู้ถึงการจัดการทางอารมณ์ของเรา ณ ขณะนั้น เราอย่าได้ตกลงไปในหลุมพลางและกับดักทางอารมณ์นั้นของเราเลย...

โปรดจงวาง...อารมณ์ที่เรากำลังเผลอไปติดยึดนั้นเถิด...