อนุทิน 21617

ลดอ้วนอีกแล้วจ๊ะ

ตื่นตีสี่ครึ่ง

วิ่งๆๆๆๆๆ(วิ่งไปแหย่พ่อไป...จับเนื้อจับตัวเค้า แล้วแหย่ว่านี่เนื้อหนุ่มรึนี่...ทำไมเหี่ยวจัง...พ่อวิ่งไปหัวเราะไป...หัวเราะเหนื่อยเลยเช้านี้)

วิ่งไปก็สังเกตุพ่อไปว่า...โฮ...ทำไมแก่จัง...อิ อิ อิ ปกติไม่เคยสังเกตุว่าแก่ เพราะเล่นแหย่กันไงในสมัยเด็กๆ ปัจจุบันก็แหย่เหมือนเดิม...ที่ว่าพ่อแก่เพราะผมขาว...ไม่สามารถย้อมได้...เพราะแพ้ยาย้อมผมอย่างรุนแรง

พ่อเราวัยรุ่นตลอดกาลจริงๆ...ทันสมัย ไฮเทค...น่ารักกับทุกๆคน

ดีใจจังมีพ่อเป็นฮีโร่...เป็นผู้ดูแล...ปกป้องความโชคร้ายให้เราตลอดเวลา...แถมหัวเราะได้ทั้งวัน

เคยเข้าห้องเรียนพ่อ ตอนพ่อสอน นั่งหัวเราะตลอดสามชั่วโมงเหมือนกัน...พ่อแสดงตลกให้นักศึกษาดู อิ อิ อิ

กลับมาตีห้าครึ่ง

ดื่มน้ำไปสองแก้ว ตามด้วยนมพร่องมันเนยอีกหนึ่งแก้วใหญ่

น้ำเต็มท้องเลย...

เตรียมพร้อมกับงานเจ้าค่ะ