อนุทิน 21349

ฟังลูกเล่าแล้วได้ยิ้มอย่างมีความสุข ลูกแม่ใจดีได้อย่างใจแม่จริงๆ

พี่วั้นเพิ่งกลับจากกรุงเทพฯไปสอบ CU-TEP และ CU-ATC ของจุฬาฯที่อิมแพคมา ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ครั้งแรกคะแนนผ่านเกณฑ์แต่ยังไม่ถึงขั้นได้รับทุน และครั้งแรกพี่วั้นไม่รู้มาก่อนว่าเขาให้เอาเครื่องคิดเลขไปไช้ได้ คราวนี้เลยเตรียมเครื่องคิดเลขไป 2 เครื่อง กลัวว่าอันที่ใช้อยู่จะ advance เกินไป พี่วั้นจำไม่ได้ว่ารุ่นไหนที่เขาไม่ให้ใช้ ก็เลยขอของพี่เหน่นซึ่งซับซ้อนน้อยกว่าไปด้วย

ตอนที่เข้าห้องแล้ว ยังไม่ได้เริ่มสอบ พี่วั้นเห็นคนที่นั่งข้างๆไม่มีเครื่องคิดเลขก็เลยถามว่าจะเอาไหม เขามี 2 อัน คนนั้นบอกว่าไม่รู้ว่าเขาให้ใช้ได้เพราะเพิ่งมาสอบครั้งแรกแต่ไม่เป็นไร พี่วั้นเลยบอกเขาว่า คิดไม่ทันหรอกนะถ้าไม่มี เดี๋ยวเราเอามาให้ แล้วก็เดินออกมาเอาอีกอันไปให้ยืม ถามลูกว่า เขามาจากโรงเรียนอะไรน่ะลูก พี่วั้นบอกว่าไม่ได้ดู ไม่ได้จำ ไม่ได้ถามเลย แค่เห็นว่าเขาไม่มี แล้วตัวเองมีอีกอัน ก็เลยถามและเอาไปให้เขายืม แค่นั้นเอง

ประทับใจมากที่ลูกเป็นคนมีน้ำใจแบบนี้ รู้สึกว่าเห็นหลายๆครั้งแล้วที่น่าดีใจว่า ลูกเราเป็นคนมีน้ำใจ ช่วยเหลือคนอื่นและสังคมโดยไม่ได้หวังผลอะไรตอบแทน ชื่นใจที่เราได้สร้างคนดีๆให้โลกนี้อีกคนค่ะ