อนุทิน 21044
Ka-Poom
เขียนเมื่อบทที่ว่าด้วยการให้อภัยและการเมตตากรุณา
การวาง... ออกจากใจ เป็นเรื่องที่เราผู้อยู่ใกล้ต้องฝึกฝน ตลอดจนในเรื่องของการให้อภัย แม้จะให้อภัยแล้วอภัยอีกตราบตลอดชีวิตที่ต้องสัมพันธ์กันนี้ เราก็ต้องทำ ... เพราะในทัศนะส่วนตัวของข้าพเจ้าเอง มองว่าการให้อภัยนั้นเป็นเชือกเพียงเส้นเดียวที่พอดึงรั้งและเป็นทางเยียวยาบุคคลเฉกเช่นนี้ได้...
อภัยด้วยใจที่นอบน้อม ต่อความทุกข์ที่บุคคลนี้ได้รับมาตลอดช่วงชีวิต จนบ่มเพาะมาเป็นนิสัยและบุคลิกภาพ แม้จะยากแสนยาก แต่เราก็พึงปฏิบัติต่อได้ด้วยหัวใจแห่งความเป็นมนุษย์... เพื่อให้เกิดสันติขึ้นในใจเรา เท่านั้นเอง
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น