เคยตั้งใจจะเขียนบันทึกเกี่ยวกับคนคนนึงที่ไม่รู้จักชื่อเขา เขาเคยเป็นคนงานที่โรงงานกลางซอย จนกระทั่งวันนึงเขาหอบผ้าห่มมาอาศัยนอนที่ซากรถเก่าๆ ที่จอดอยู่ข้างๆ โรงงานเพราะป่วยทำงานให้เจ้าของโรงงานไม่ได้อีก วันไหนฝนตกเขาจะย้ายมานอนอีกฝั่งของถนนตรงชายคาด้านหน้าโรงงานอีกแห่ง มีคนสงสารก็ให้อาหารให้เงิน แต่ตอนนี้เขาหายไปเกือบเดือนแล้ว...ตอนนี้ก็ยังไม่มีเวลานิ่งๆ จะเขียนบันทึก เลยเขียนอนุทินกันลืมไว้ก่อน
ไม่มีความเห็น