บทที่ว่าด้วย "ใจ"
ใจที่ชั่ว ใจที่หยาบ ใจที่ยึดมั่นหมายใน "ตัวตน" นี้
มันทำงานอย่างระริก ระริก... อย่างไม่รู้ตัว เพราะมันแอบย่องมาอย่างละเอียดมาก...
"สติ"...ที่กำลังไม่ละเอียดมากพอ ปัญญาที่ตามไม่ทัน ก็จะมองไม่เห็น... ก็จะนำพาตัวดีเลิศ ประเสริฐ...
บทที่ว่าด้วย "ใจ"
ใจที่ชั่ว ใจที่หยาบ ใจที่ยึดมั่นหมายใน "ตัวตน" นี้
มันทำงานอย่างระริก ระริก... อย่างไม่รู้ตัว เพราะมันแอบย่องมาอย่างละเอียดมาก...
"สติ"...ที่กำลังไม่ละเอียดมากพอ ปัญญาที่ตามไม่ทัน ก็จะมองไม่เห็น... ก็จะนำพาตัวดีเลิศ ประเสริฐ...