อนุทิน 19286

พี่ Ka-Poom @19285 ลุงเนาว์ แต่งเคยกาพย์ปลุกเร้ามวลชนไว้ว่า

การเกิดต้องเจ็บปวด ต้องร้าวรวดและทรมา

("หนทางหอยทาก" ใน "เพียงความเคลื่อนไหว" : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์)

ทาก เป็น สัญลักษณ์ ของนักศึกษาที่เข้าป่าเป็นคอมมิวนิสต์ ในสมัยนั้น
หญ้า เป็น สัญลักษณ์ ของ อำนาจเผด็จการ

"การเกิดต้องเจ็บปวด ต้องร้าวรวดและทรมา"

การเกิดต้องเจ็บปวด เป็นสัญลักษณ์ ของลัทธิคอมมิวนิสต์ หมายความว่า การเกิดขึ้นของลัทธิคอมมิวนิสต์ เหมือนดั่ง ผู้หญิงคลอดลูก ต้องเสียเลือดเสียเนื้อ ต้องเจ็บปวดทรมานแสนสาหัสเป็นตายเท่ากัน แต่เมื่อ ลูกคลอด แล้วอยู่รอดเป็นทารก เมื่อใด ผู้เป็นแม่ก็จะพบแต่ความสุข ลัทธิคอมมิวนิสต์เกิดขึ้นเพื่อปลดปล่อยมวลชนผู้ทุกข์ยากให้เท่าเทียมเป็นอิสระ เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ก็จะพบแต่ความสุขแต่ก่อนที่จะคลอดลัทธิคอมมิวนิสต์จำต้องแลกมาด้วยการเสียเลือดเนื้อของคนในชาติ นั่นเอง (เขียนไว้ในบทความ วิเคราะห์กาพย์กลอน การเมือง @ 181753)

ปล.เด็กแรกเกิดทุกคนส่วนมากจะร้องไห้ นะครับ เพราะเด็กทุกคนตระหนักรู้โดยสัญชาตญาณ แล้วว่า เมื่อตนเกิดขึ้นมาแล้วจะต้องเจอกับ ช่วงชีวิตที่ทั้ง บัดซบ เอ้ย ช่วงชีวิตที่ทั้ง  ซบเซา และเจอทั้งช่วงชีวิตที่ สุขสันต์ เด็กทุกคนจึง ร้องไห้ ก็ไม่รู้ว่า ดีใจหรือเสียในครับ อาจจะทั้งดีใจและเสียใจ