ตกผลึก...
หยิบใบเขียนขอย้ายขยำทิ้ง เพื่อละทิ้งในหน้าที่ ก้าวสู่เส้นทางอีกเส้นทาง แต่ ณ วันนี้ ความคิดและการตัดสินใจ ตกผลึก... สิ่งสำคัญขณะดำรงอยูนี้ ได้อยู่ดูแลแม่ ได้ทำงานที่เกิดประโยชน์ ได้ตอบแทนคุณบ้านเกิด... ได้ช่วยเหลือและเยียวยาคนบ้านเดียวกัน....
การได้อยู่ในเมืองเล็กๆ ที่เรียบง่าย สงบ
การได้มีคนแวดล้อมมวลมิตรที่อัธยาศัยดี รักและเผือแผ่กัน... คือ คุณค่าอันมหาศาลที่เป็นต้นทุนแห่งการดำรงอยู่
ดีใจที่ใจดวงนี้ปราศจากการทะเยอทะยานอยาก... นี่คือ การเดินทางที่เดินทางมาทั้งชีวิต ที่ต้องการค้นหา ได้พบเจอแล้ว จริงๆ แล้ว คือ สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราอันงดงามนี่เอง...
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก