อนุทิน 18068

@18028 สังคมไหนลืมประวัติศาสตร์ตัวเอง ก็เหมือนลูกหมาวิ่งไล่งับหางตัวเอง ที่วิ่งได้นาน ทน อึด แต่ไปไหนได้ไม่ไกลจากที่เดิม

ในอดีต เคยมีผู้พยายามลืมประวัติศาสตร์ตัวเอง นับหนึ่งใหม่ เพื่อก้าวกระโดดสู่ความบรรเจิตตระการตา กำหนดเป็น Year Zero ขึ้น ล้างของเก่าให้เกลี้ยง

แต่ที่บรรเจิด คือทุ่นระเบิดในทุ่งสังหาร (killing field) ที่ประทุขึ้นเวลาคนกระโดดข้ามไม่พ้น

ประเทศไหนจำไม่ได้แล้ว ขี้เกียจจำ รู้แต่ว่า ตอนนี้ เป็นมหาอำนาจทางคุณไสย ส่งออกและนำเข้านักการเมืองขี้ฉ้อให้ประเทศที่ด้อยพัฒนากว่าทางการเมือง 

ได้ยินว่ามีการสนองพระราชเสาวนีย์พระราชินี ก็ทำให้รู้สึกอุ่นใจว่า ไม้ใหญ่เมื่อมีรากหยั่ง จะได้ไม่โดนลมทีก็เอนทีเหมือนที่เป็นแล้วมา