อนุทิน 17514

          วันนี้ ๐๘-๐๘-๐๘ วันดี ดีจริงๆ สอนตามตาราง ๓ คาบ  แต่ถึงโรงเรียนเจ็ดโมง นับแต่นาทีที่ลงชื่อเสร็จ งานเข้าตลอด  (นี่แหละชีวิต) ก็เป็นอย่างนี้ทุกวัน ไม่รู้เหมือนกันว่ามันอะไรกันนักกันหนา  ถามว่า "เหนื่อยไหม"  "ชินซะแล้ว  แถมชอบด้วย"  ไม่รู้เป็นไงชอบทำงานแบบเนี้ย  ให้งานซ้อนงาน  หนุกดี ถ้าทำอะไรอย่างเดียว "มันเบื่อ"

         ฝนตก เด็กเข้าแถวที่ห้องโฮมรูม ไม่ได้ไปดูแล  ก็มัวแต่พาห้อง ๑/๑ ซ้อมละครวันแม่  เด็กๆ ก็ใจสู้  แกพยายามเขียนบทเอง  เล่นเอง  บอกอะไรก็พัฒนาได้หมด  เลยต้องสู้กะเค้าด้วย  เสร็จแล้วก็ไปโฮมรูมวันนี้ไนน์ Present บ้านตัวเอง  อาจารย์  Christ ช่วย comment เด็กออกเสียง This is my house เป็น dit is my how  แล้วก็สอน สอน สอน สอนที่ ๒ พี่โอ่งมาบอกว่า ศน. จะมานิเทศ เข้าดูเรื่องการสอนด้วยกระบวนคิด  คิดไม่ออกว่า สอนเรื่องผันวรรณยุกต์ จะเป็นกระบวนการคิดได้ไง  พอสอนจริงๆ (ศน. ไม่ได้มาดู) จึงรู้ว่า เรื่องนี้ต้องยิ่งกว่าคิดซะอีก จึงจะผันวรรณยุกต์ได้ถูกต้อง

          กลางวันยังไม่ทันจะได้หม่ำข้าวเช้าเลย  เด็กมาขอสอบอ่านออกเสียง ตัว  ร  ล  คำควบกล้ำ  ก็เอากะเค้าหน่อย  แล้วก็ต่อด้วยทำกิจกรรมส่งเสริมการเรียนภาษาไทยให้เด็กๆ โรงเรียนวัดศักดิ์ "ราษฎร์สามัคคี"  เป็นโรงเรียนน้อง  เด็กเป็นชาวม้ง  ผอ.ชูชีพ บุญวงษ์ บอกว่า เด็กทั้งโรงเรียน ป. ๑ ถึง ป. ๔ มีประมาณ ๔๐  คน ตัวเล็ก ตัวน้อย  เณรก็มาด้วย  เด็กอ่านหนังสืออกไม่ถึงครึ่ง  เวลาปกติ เด็กใช้ภาษาม้ง ลองให้พูดดู  พูดยังไม่ชัดเลย  สอนให้ร้องเพลง จับทำท่านิดหน่อย  เด็กตั้งใจ เก่ง ใช้ได้  แถมด้วยเล่นเกมปูน้อยหนีบมือ เด็กงงๆ เลยเปลี่ยนเป็นให้พูดทีละคน คนละคำ  ยังไม่ได้เท่าหร่  หมดเวลา  เลยต้องบ้ายบาย  เด็ก ๑/๑ ตามไปซ้อมละครอีก  ซ้อมเสร็จเด็กอีกกลุ่มก็ไทรตาม "ครูขา อยู่ไหน  หนูมารอสอบ"  สอบจนเย็น ห้าโมงกลับบ้านดีกว่า  กินอะไรจุ๊กจิ๊กกะสามี แล้วก็ไปใช้แรงงาน ถางหญ้า "อยากเลี้ยงวัวจัง"

      คุณสามีผู้ตรงต่อเวลาและหน้าที่ ไปนอนเฝ้าโรงเรียนอีกแล้ว  เลยได้ดูเปิดโอลิมปิคกะลูกสาว  สวยอลังการอะไรจะปานนั้น  ชอบใจเด็กๆ ที่เต้นต้อนรับนักกีฬา  อดทนมาก เต้นไม่หยุดเลย  หน้าตาก็ยิ้มแย้ม  อยากให้เด็กเราเป็นงี้มั่งจัง