อนุทิน 174852


Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

เขียน … ที่บ้าน

“…

รับปาก คุณลุงที่ขายของพวกไม้เก่าที่ได้มาจากบ้านโฮ่ง ลำพูน ณ กาดหนองฮ่อ (กาดนัดมือสองที่ใหญ่สุดของเชียงใหม่ เปิดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์) ว่า … จะแวะไปดูไม้เก่า เพราะเมื่อวันเสาร์เอารถเครื่องไป แต่ตัดสินใจไม่ได้ว่า จะซื้ออันไหน บอกคุณลุงว่า ถ้าสิ่งไหนเป็นของเรา มันก็ต้องเป็นของเรา มันคงอยู่รอเราแน่นอน พรุ่งนี้ผมจะมาอีกที

วันนี้ไปกาดเที่ยงกว่า ๆ แล้ว คุณลุงคิดว่าไม่มา แต่ผมบอกคุณลุงว่า “ผมรักษาคำพูด คำไหน คำนั้นครับ”

วันนี้ก็เลยได้ ท่อนไม้เปามา ๓ ท่อน ยาวสัก ๑ เมตร แล้วก็ถาดขันโตกไม้เก่าอีก ๑ ใบ และไม้ใส่ล้อเกวียนเก่าอีก ๑ ท่อน หมดไป ๓๐๐ บาท แอบเห็นคุณลุงนำพระเครื่องมาให้บูชา องค์ละ ๒๐ บาท คุณลุงบอกว่าได้มาจากกรุเก่าของชาวบ้านปะกากญอที่เก็บสะสมไว้ชั่วอายุ บางทีเวลาไปหาซื้อของเก่ามาขายกับชาวบ้าน ก็จะเอาพระเครื่องไปแลกเป็นน้ำใจ

คุยกันไปคุยกันมาเรื่องพระเครื่อง ก่อนคุณลุงยื่น “หลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด” ให้ ๑ องค์ อาจจะไม่งาม มีรอยถลอกอยู่บ้าง แต่รู้สึกถึงความขลัง และรู้สึกถึงความเอ็นดูที่คุณลุงมีให้ คุณลุงบอกว่า เห็นมาซื้อประจำ เลยอยากมอบพระให้

สิ่งไหนเป็นของเรา ก็ยังคงเป็นของเรา อย่างแท้จริง

…”

เชียงใหม่

๒๗ มกราคม ๒๕๖๘



ความเห็น

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท
ภาษาปิยะธอน (Piyathon)
เขียนโค้ดไพทอนได้ด้วยภาษาไทย