อนุทิน 173641

เขียน … ที่บ้าน

“…

๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๖

ขี่รถเครื่องออกไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง ที่โรงเรียนใกล้ ๆ บ้าน

ทำหน้าที่ “พลเมืองไทย” เรียบร้อย

ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมานาน

การเมืองที่แกว่งไปแกว่งมาของประเทศนี้ ก็อยู่ร่วมเหตุการณ์บ้าง ผ่านหูผ่านตามาบ้าง

การเมืองเป็นเรื่องวนลูป เปลี่ยนขั้วอำนาจไปมา ขึ้นอยู่กับว่าห้วง ๆ นั้นใครสามารถมีอำนาจเงินที่สร้างฐานอำนาจขึ้นมาได้

ความหลอกลวง คำโกหกของนักการเมืองก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา (ที่ไม่ควรทำ) ของนักการเมืองไทย

พรรคการเมืองสร้างภาพออกมาดี มีปรัชญา มีนโยบายขายฝัน แต่มีเป้าหมายแฝงในทุกพรรค

เป้าหมายแฝงไหนดี ย่อมส่งเสริมความเจริญของประเทศชาติ

เป้าหมายแฝงไหนชั่วร้าย ทำเพื่อตัวเองและพวกพ้อง ประเทศชาติก็เสื่อมสภาพ เกิดความขัดแย้งในประเทศมากขึ้น มีการตีรันฟันแทง เลือดตกยางออก วนอยู่แบบนี้

ท้ายสุด ประชาธิปไตยก็จะถอยหลัง เกิดการใช้อำนาจของผู้มีพลังในการรักษาชาติบ้านเมืองขึ้นมาอีก

เมื่อ ๓๐ ปีที่แล้ว ตอนเรียนวิชาสังคมศึกษา ครูบอกว่า ประเทศไทยเป็นประเทศกำลังพัฒนา

๓๐ ปีต่อมา เป็นครูสอนมหาวิทยาลัย เราก็บอกลูกศิษย์ว่า ประเทศไทยก็ยังเป็นประเทศที่กำลังพัฒนา

ไม่แตกต่างจากที่ครูเคยเรียนเมื่อ ๓๐ ปีก่อน

…”

๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๖

ห้าโมงเย็น ยี่สิบสี่นาที

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก