อนุทิน 172259

ซึ่งความจริงแต่ละชนชาติ แต่ละศาสนา ทุกสาขาอาชีพมีทั้งคนดีและคนเลว มีฮ่องเต้ที่ไม่อยู่ในศีลในธรรม และมีฮ่องเต้อันประเสริฐ มีขุนนางกังฉิน และมีขุนนางตงฉินที่รักและห่วงใยราษฎร ชาวฮั่น ชาวแมนจู ชาวคีตัน ชาวมองโกล ชาวทิเบตในหนังสือ มีทั้งคนดีและคนเลว ในเหล่าหลวงจีน นักพรต ลามะ นักศึกษา และนักบู๊ มีบุคลิกและลักษณะนิสัยต่างๆ นักอ่านบางคนชอบแบ่งผู้คนจากหนึ่งเป็นสอง แบ่งแยกความดีเลวอย่างชัดแจ้ง ขณะเดียวกันก็นำเอาส่วนบุคคล ทำการอนุมานภาพรวมทั้งหมด นั่นหาใช่เจตนาดั้งเดิมของผู้แต่งไม่

ข้าพเจ้าเขียนนวนิยายกำลังภายใน จุดประสงค์เพื่อสลักเสลาลักษณะนิสัย บรรยายถึงความดีหม่นหมอง ความหรรษาโศกศัลย์ในผู้คน นวนิยายไม่ต้องการสื่อถึงอะไร ถ้าหากมีการประณาม ต้องเป็นด้านมืดที่ต่ำช้าในนิสัยใจคอผู้คน

กิมย้ง