อนุทิน 171672

เขียน … ที่บ้าน

“…

ลูกศิษย์สอบเข้าไปเป็นครูอัตราจ้างได้ที่โรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัดแม่ฮ๋องสอน เรายังคงติดต่อกันสม่ำเสมอตั้งแต่เรียนจบครู จบจากแม่ฮ่องสอน เดินทางกลับบ้านที่เชียงใหม่ รอเวลาจากโควิดให้สร้างซา ยังหางานทำที่เชียงใหม่ไม่ได้ ช่วยคุณแม่ขายของไปก่อน แต่มาวันหนึ่งได้มีโอกาสสมัครสอบไว้ที่โรงเรียนอนุบาลแห่งนั้น แล้วเมื่อสัปดาห์ที่แล้วทางโรงเรียนก็เรียกตัวแบบฉับพลันทันด่วน กลายเป็นครูในพริบตา

กลับแม่ฮ่องสอน ก็จังหวัดที่เคยอยู่มา ๕ ปี ความคุ้นเคยยังคงมี ถ่ายรูปยามว่างมาอวดโฉม เห็นแล้วรู้สึกถึงความเหงา ๆ คิดถึงเพลงหนึ่ง ชื่อ “อยู่ที่ไหนก็เหงาได้” ของ “เสถียร ทำมือ” ชอบฟังมานาน และคิดถึงเพลงนี้จึงส่งกลับไป

https://www.youtube.com/watch?v=NDzwnrC5Wl4

… ทะเลก็ดูเหงา ภูเขาก็เดียวดาย …

คนส่งชอบเอง …

…”

๖ กันยายน ๒๕๖๔

หลังสองยาม