เอาเมฆฟ้าเป็นเพดาน ป่าเขาม่านธรรมชาติบัง ไผ่เสียดสีเป็นแตรสังข์ แคร่ดังฟูกคงคอยเธอ. ยุกยิก จักรวาล 15-07-64
ไม่มีความเห็น