เขียน … ที่บ้าน
“…
ดึกแล้วล่ะ แต่อยากเขียนอนุทินทิ้งร่องรอยความคิดเอาไว้บ้าง นี่คงหายไป แว่บไป ได้สัก ๑ ปีแล้ว เป็น Burn-Out เป็นวิตกกังวลก็ไม่แน่ใจ แต่สภาพกดดันจากการทำงานหลายอย่างที่ทำให้ระบบความคิดในหัว..รวน เขียนอะไรไม่ค่อยออก
กล้องใหญ่ชำรุด เหลือแต่กล้องจากมือถือที่พอบันทึกเรื่องราวทุกวันได้ โลกอาจเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ แต่คนหลายคนก็เหมือนจะหยุดเปลี่ยนแปลงตามโลก ทำให้เวลาตื่นมาสักทีหนึ่ง ก็วิ่งตามสักทีหนึ่ง เลยดูเหมือนวิ่งตามอยู่อีกไกล
ประสบการณ์การสอน ๑๕ ปี วัยกลางคนที่พอยังเอาตัวรอดอยู่ได้ทุกวัน แต่ก็รู้สึกถึงความหยุดนิ่งและไม่พัฒนาการของตัวเอง จะไปโทษสภาพแวดล้อม หรือ ผู้คน ก็ดูจะไม่ยุติธรรม โทษตัวเองนี่แหละ ทบทวนตัวเองนี่แหละดีที่สุดแล้ว มี “สติ” ไม่ได้เลื่อนลอย หรือ หลงใหลในสิ่งที่เป็นความอยาก ความโลภ ความหลง เหมือนหลายคนที่เขาเติบโตไป แล้วเขาก็เป็นกัน
การยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นสำคัญกว่าการยกระดับปัญญาความรู้ ใครคิดว่าควรยกไปพร้อมกันได้ก็ตามสบายทางความคิดนั้น ชีวิตยังคงสั้นเสมอ เพียงลัดมือเท่านั้น ชาตินี้ต้องเลือกสักทางที่ “ใช่” เส้นทางแห่งความสงบ มีคุณค่า และมีความหมายนั้น
ดึกแล้ว ราตรีสวัสดิ์
…”
๓๑ มีนาคม ๒๕๖๔
วันจ่ายภาษีเงินได้ส่วนบุคคล
ใจเย็นนะคะ. ยังไม่ใช่ลาบวชใช่ไหม. … ใกล้ครบรอบเกิดเดือนหน้า. อาจมีสิ่งดี ๆ เพิ่มมา ๆ นะคะ ^_,^
ยังมิได้ลาบวชครับ 555
เรียน อาจารย์
ปัจจุบัน ทำความดี และรักษาความดี ไม่ใช่เรื่องง่าย สำหรับทุกสาขาอาชีพนะคะ ล้วนเจออุปสรรค ถ้าเราไม่แบกไว้ วางลง ก็รู้สึกเบาสบายนะคะ
ขอแสดงความนับถือคุณลิขิต