อนุทินที่ ๕๑๔๒
ช่วงเย็นทุกสัปดาห์…อาจารย์ภัครจะพาหนูเดวา มาหาปู่เรกับย่าบุษ ตอนเย็น ๆ เราจะพากันไปเที่ยวและเดินออกกำลังกายกันที่นา…เนื้อที่นา ประมาณ ๖๐ ไร่…เป็นชีวิตที่ใคร ๆ เห็นก็อิจฉา “ความสุขที่สร้างได้ด้วยตัวของพวกเราเอง”…อาจารย์ภัครเล่าให้แม่บุษฟังว่า วิทยานิพนธ์ก็ทำไป หากมีเวลาว่างภัครจะชอบมาดูธรรมชาติ ท้องทุ่งนาของเรา สบายใจดีนะแม่…นิสัยช่างเหมือนพ่อเรกับแม่บุษเสียจริง ๆ…และฝึกให้กับพี่ฟ้าคราม พี่สกาย และหนูเดวาอีกคนหนึ่งให้คล้าย ๆ พวกเรา คริ ๆ ๆ
เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง
ที่นาเยอะมากค่ะ สมัยนี้ใครมีทุ่งนา ถือเป็นโชคค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่แก้ว…พอโควิดมาทำให้ทราบอะไรบางอย่างเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตเลยค่ะพี่