อนุทินที่ ๕๑๓๒
ขอบคุณวัน เวลา…ที่สอนให้ฉันไม่ต้องคิดเล็ก คิดน้อยกับเรื่องราวหรือผู้คนที่ไร้สาระ เพราะมันรังแต่จะเสียเวลา และเสียอารมณ์ อะไรที่เป็นของฉัน ไม่มีทางสูญหาย อะไรที่ไม่ใช่ มันก็คือ ไม่ใช่…ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก ไม่รู้ว่าวันจากจะเป็นวันไหน?…คิดเสมอว่า วันนี้ คือ วันสุดท้ายของชีวิต ทำในสิ่งที่อยากทำ ทำในสิ่งที่ควรทำ ทำในสิ่งที่ไม่ผิดต่อมโนธรรม เท่านั้นก็พอ
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ไม่มีความเห็น