อนุทินที่ ๕๑๒๔
เมื่อวานเย็น…ย่าไปตัดแว่นใหม่ ซึ่งอดทนรอตัดใหม่มา ๒ ปี สุดท้ายทนไม่ไหว ต้องไปขยายเลนส์เพิ่ม จาก ๓๕๐ เป็น ๓๗๕…สู้ทนไม่เปลี่ยนกรอบ แต่กรอบเริ่มลอก อาจเป็นเพราะเหงื่อ แป้ง กัดทำให้กรอบสึก ราคาตอนนั้น เกือบ ๑๗,๐๐๐ บาท แต่เมื่อเย็น เบ็ดเสร็จ ๑๕,๐๐๐ บาท เป็นเลนส์มัลติโค๊ต สามารถกรองแสงสีฟ้าได้อีก…และเลยตัดแว่นกันแสงสีฟ้าให้กับพี่ฟ้าครามไปอีก นางดีใจมาก และนางก็เลือกเอง ราคา ๒,๗๐๐ บาท…ย่าเห็นนางเลือกได้แว่นที่ถูกใจย่า แสดงว่าความคิด สายตาที่เลือกของนาง คล้าย ๆ ย่า…ย่าคอยสอนพี่ฟ้าครามว่า เมื่อใส่ก็พยายามรักษา ย่าตัดให้ หากหนูไม่มีสายตาสั้น หนูก็สามารถใส่ได้หลายปี ถนอมดวงตาเข้าไว้ เนื่องจากนางเล่น เรียนรู้เรื่องต่าง ๆ ในโทรศัพท์บ่อยมาก เพราะเราต้องใช้สายตาไปตลอดชีวิต ควรถนอมดวงตาเข้าไว้
เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง
ไม่มีความเห็น