อนุทิน 170122

อนุทินที่ ๔๐๒๒

ให้นึกรังเกียจ…การที่ผู้บริหารคอยจ้องจับผิดผู้อื่น มิบังควรทำ โดยเฉพาะมิพูด ถามซึ่ง ๆ หน้า นำไปพูดกับเด็ก ๆ ซึ่งเป็นลูกน้อง ก็มิบังควรทำ…แน่จริงก็ถามกันเลยซึ่ง ๆ หน้า ชัดเจน และก็นักเลงพอที่จะอธิบาย…แบบนี้ เขาเรียกว่า ยังไม่มีวุฒิภาวะมากพอที่จะเป็นผู้บริหาร…และอย่าคิดว่า “ความคิดของตนเองนั้นถูกคนเดียว”…แบบนี้แหล่ะ!!! ที่เขาเรียกว่า “ไม่มีหลักธรรมาภิบาลในการทำงาน” และไม่มีพรหมวิหาร ๔ ต่อลูกน้อง…อย่ากระทำตนให้มีอคติต่อลูกน้อง ลองกลับไปศึกษาเรื่อง จรรยาบรรณของการเป็นผู้บริหารดูจะรู้ค่ะ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง