อนุทินที่ ๓๙๙๘
จากเมื่อวานได้ถูกคณะกรรมการสอบวินัยของบุคลากรท่านหนึ่ง และเชิญให้ตัวฉันไปให้ปากคำในฐานะผู้อำนวยการกองบริหารงานบุคคล ที่รับผิดชอบในเรื่องการรักษากฎ ระเบียบ เกี่ยวกับจรรยาบรรณวิชาชีพของภาครัฐ…สิ่งหนึ่งที่ได้บอกกับกรรมการไป นั่นคือ “ยุคนี้ คือ การเรียนรู้ตลอดชีวิตของแต่ละคน มิมีใครเก่ง-ไม่เก่ง มีแต่เรื่องรู้-ยังไม่รู้”…คณะกรรมการทราบว่าฉันได้เรียนรู้อยู่ตลอดเวลา ท่านชื่นชมว่า “ขยันจัง!!!”…จะไม่ขยันเช่นไรได้ เพราะหลักสูตรที่ฉันเรียนเมื่อ ๒๐-๕๐ ปีที่ผ่านมา บางวิชาก็ไม่มีให้ฉันเรียนในยุคนี้…ดังนั้น ฉันจึงต้องเรียนรู้เพิ่มเติม เพื่อให้สามารถนำมาปรับ ประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวันในการดำรงชีวิต และการทำงานได้ไงคะ…สามารถเข้าใจคนรุ่นเก่า กับเด็กรุ่นใหม่ได้ ว่าเป็นเพราะเหตุใด คริ ๆ ๆ…นี่คือ “ชีวิตจริงของ “บุษยมาศ”“…เพราะสิ่งนี้ คือ เรื่องของการยอมรับการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา และทำให้ชีวิตมีความสุขอยู่ในทุกขณะจิต
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ไม่มีความเห็น