จากการร่วมเรียนรู้กับ อ.ดร. ดรุณวรรณ แก้วหนูนวล สรุปได้ว่า ทุกครั้งที่เราได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประเด็นใดก็ตาม เราต้องนำสิ่งนั้นไปคิดต่อยอดหรือคิดเชื่อมโยงกับประสบการณ์เดิม เพื่อมิให้ความรู้นั้นตกหล่นระหว่างทาง สิ่งหนึ่งที่เป็นพระเอกเลยคือ “การเขียนอนุทิน” ซึ่งจะช่วยให้เราได้ตกผลึกความรู้ ได้หลอมความรู้ใหม่กับความรู้หรือประสบการณ์เดิมของเราและเก็บไว้เป็นคลังความรู้ของเราให้ง่ายต่อการหยิบออกมาใช้ ซึ่ง รศ.ดร.ภาวิณี ศรีสุขวัฒนานันท์ ได้กล่าวว่า “การเขียนอนุทินนั้น เปรียบได้กับการเขียนบันทึกหลังสอนของครู เพียงแต่ว่า อนุทินเป็นการเขียนบันทึกหลังการเรียนรู้” นั่นเอง โดยสาระสำคัญที่ต้องมีคือ ประเด็นของการเรียนรู้ สาระความรู้ที่ได้รับความชัดเจนของสิ่งที่ได้เรียนรู้ ความรู้และแหล่งความรู้ที่จะช่วยขยายความรู้ของเราให้ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น รวมถึง การใช้สื่อค้นหาความรู้และแหล่งความรู้เพิ่มเติม สำหรับผู้เขียนเองมีความเห็นว่า การที่เราจะเขียนอนุทินได้ดีนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้อง มีผู้ที่เป็นต้นแบบในการเขียนเพื่อสื่อสารหรือการใช้ภาษาที่ดี ผู้เขียนจึงได้เข้าไปที่ https://www.gotoknow.org/user/fedupns/profile ซึ่ง Blog ของ รศ.ดร.ภาวิณี ศรีสุขวัฒนานันท์ ผู้เขียนได้เรียนรู้ลีลาการเขียน การใช้ภาษาที่นำมาปรับใช้ในการเขียนอนุทินได้เป็นอย่างดี และจากการอ่านบทความที่ รศ.ดร.ภาวิณี ศรีสุขวัฒนานันท์ ได้เขียนไว้ ผู้เขียนทราบได้เลยว่า ต้องปรับปรุงการวางแผนการเขียน เรียบเรียงเนื้อหาสาระ จัดลำดับการนำเสนอข้อมูลของตนเองให้ดีขึ้น จากการได้อ่านบทความต่าง ๆ ของ รศ.ดร.ภาวิณี ศรีสุขวัฒนานันท์ เพิ่มเติมทำให้ผู้เขียนเกิดแรงบันดาลใจที่จะเป็นนักเขียนอนุทินที่ดีให้ได้และกำกับตนเองให้เขียนอนุทินออกมาให้ผู้อื่นได้อ่านดังเช่น รศ.ดร.ภาวิณี ศรีสุขวัฒนานันท์ บ้าง ดังนั้น ผู้เขียนจึงตัดสินใจปรับปรุงการเขียนอนุทิน การเขียนบทความ การเขียนเรื่องเล่าความรู้ต่าง ๆ แล้วนำไปเผยแพร่ไว้ใน https://www.gotoknow.org/user/thoshatus.b/profile และผู้เขียนจะได้นำข้อมูลที่ความคิดเห็นของผู้อ่านมาปรับปรุงพัฒนาการเขียนอนุทินของตนเองให้ดีขึ้นต่อไปจนกลายเป็นนิสัยรักการเขียนอนุทินจนได้อนุทินที่เรียกว่า “อนุทินที่รัก” นั่นเอง
ไม่มีความเห็น