อนุทิน 167892


Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

เขียน … ที่บ้าน

“…

“เราไม่ควรให้ปลาแก่เขา แต่ควรจะให้เบ็ดตกปลาและสอนให้รู้จักวิธีตกปลาจะดีกว่า”

พระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช

เมื่อวันที่ ๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑

(https://www.dailynews.co.th/article/602493)

เราเคยได้ยินพระราชดำรัสนี้จากในหลวงรัชกาลที่ ๙ กันทุกคน

คำถาม คือ การให้เงินแก่ประชาชน โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ นั้น มันทำให้พวกเราเรียนรู้การใช้ชีวิตอย่างไร เมื่อ AI สร้างความผิดพลาด ทำให้พวกเขาไม่ได้รับเงินที่รัดถะแจก

๕,๐๐๐ บาท เงินมันจะงอกเงยขึ้นจริง ๆ หรือ

พอปลาหมด แล้วพวกเขาจะทำอะไรต่อไป ถ้าสถานการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง

…”

๑๔ เมษายน ๒๕๖๓

ยามค่ำ



ความเห็น (4)

ต้องฝึกคิดขุดสระ. เลี้ยงปลาในกะชัง หรือโอ่งใบใหญ่มาตั้งแต่ละอ่อนละค่ะคุณครูเงา บางทีครอบครัวกะพร่องกะแพร่งจนเป็นไม้แก่ที่ดัดไม่ได้ … ยิ่งลูกหลานชาวบ้านโตมาในยุคถูกกระทำให้เคยชินกับการรับง่าย ๆ ด้วยค่ะ. พอเงินซื้อปลากระป๋องหมด. ได้อดจริงล่ะค่ะคราวนี้ … กลับไปภาคเกษตรให้สร้างอาหารข้าวปลาของจริงกินได้. ความมั่นคงทางอาหารน่าจะดีขึ้นด้วยนะคะ … พอมีพอกิน

ควรเป็นเช่นนั้นครับ คุณหมอธิ … ชีวิตไม่ได้มีอยู่เพียงเท่านี้จริง ๆ ;)…

บางคนให้เบ็ดขอหาปลาได้ บางคนก็ให้ปลาเลย เพราะรีบ ถ้าไม่ให้ก็อาจตาย55

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท