ความฝันแห่งเมืองอู่ฮั่น ตอนที่ 1
คนพวกโน้นที่ถูกจีนกักตัวไว้เพื่อดูโรคควรจะมีความละอายใจ คนอย่างสโลวิก ซิเซกกล่าวไว้ และอยู่คู่โลกมายาวอย่างนาน ที่ซึ่งเหตุการณ์ที่สะพรึงกลัว เช่น การระบาดของโคโรนาอาจมีผลลัพธ์ที่ดีก็ได้
มีการเขียนถึงการระบาดของโคโรนาไวรัสอยู่มากมายแล้ว สิ่งที่ฉันจะต้องเพิ่มที่ข้อมูลจำกัดเกี่ยวเรื่องนี้คืออะไร? แต่บางทีคุณอาจตั้งคำถามขึ้นมาก็ได้ นั่นคือ ข้อมูลเหล่านี้จบลงเมื่อใด? และอุดมการณ์เกิดขึ้นเมื่อใด?
ปริศนาที่เห็นได้ชัดเป็นอับแรกก็คือ มีการระบาดที่เลวร้ายเกิดขึ้นโดยทั่วไป ทำไมความตึงเครียดจึงเกิดขึ้นเมื่อผู้คนนับพันตายลงทุกวันด้วยโรคติดเชื้อ? อาจจำไม่ได้ว่าการระบาดไข้หวัดใหญ่ในปี 1918-1920 ที่รู้จักกันในนาม ไข้สเปน (Spanish flu) คร่าชีวิตผู้คนไปประมาณ 50 ล้านคน ตอนนี้ไข้หวัดใหญ่ทำให้ชาวอเมริกันจำนวน 15 ล้านคนติดเชื้อ กล่าวโดยย่ออย่างน้อยคนประมาณ 140,000 ต้องเข้าโรงพยาบาล และมีคนประมาณ 8,200 คนต้องตายในฤดูกาลนี้
ความหวาดระแวงในการเหยียดผิวเห็นได้ชัดเจนว่าทำงานได้ดีในช่วงนี้ หากจำกันได้ ภาพมายาทั้งหลายเกี่ยวกับหญิงจีนในเมืองสกปรกในเมืองอู่ฮั่นกำลังถลกหนังงูเป็นๆ และกินซุปค้างคาวด้วยเสียงอันดัง ในช่วงนี้ เมืองใหญ่ในประเทศจีนบางทีจะเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลก
แต่ยังมีความขัดแย้งที่ขัดแย้งกันเองแบบลึกซึ้งที่กำลังทำงานอยู่ในช่วงนี้ ยิ่งโลกเชื่อมโยงกันมากขึ้นเท่าใด ภัยพิบัติแบบท้องถิ่นก็ยิ่งทำให้โลกกลัวมากขึ้นเท่านั้น แถมยังเป็นมหันตภัยอีกด้วย ในฤดูใบไม้ผลิปี 2010 เมฆที่เกิดมาจากการระเบิดน้อยๆของเกาะ ซึ่งเป็นการสั่นสะเทือนเล็กๆในกลไกที่สลับซับซ้อนของชีวิตในโลก ก่อให้เกิดการจราจรทางการอากาศที่หยุดนิ่งทั่วทั้งยุโรป สิ่งที่เราอาจจำได้คือการที่มนุษยชาติยังคงอยู่เป็นสายพันธุ์หนึ่งในโลก โดยการปรับปรุงธรรมชาติมานักต่อนัก
แปลและเรียบเรียงโดย
Slavoj Žižek. My Dream of Wuhan.
