คนยากจนไม่สามารถเลี้ยงตนเองได้ในช่วงการกักตัวเพื่อไม่ให้แพร่เชื้อ ตอนที่ 1
ปุญคือคนขับแท็กซี่แบบแกรฟ ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี ในวันที่ 11 เดือนมีนาคม เขาถูกเรียกไปให้รับผู้โดยสารชายคนหนึ่ง จากโรงแรมเพื่อไปส่งเขาที่โรงพยาบาลในจังหวัด และไปรับเขากลับมา
ปุญจำรายละเอียดของอัตลักษณ์ของผู้โดยสารได้น้อยมาก แต่สิ่งเขาจำได้คือผู้โดยสารอายุประมาณ 20 แต่ดูอ่อนแอมาก “เขาไอตลอดเวลาและใส่หน้ากากอนามัย ดูเหมือนว่าเขากำลังมีทุกข์เกี่ยวกับไข้” ปุญบอกฉันในการให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์วันที่ 13 มีนาคม ปุญได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่สาธารณสุขจังหวัด ที่ขอร้องให้เขากักตนเองเป็นเวลา 14 วัน เพราะว่าผู้โดยสารมีผลในทางบวกกับโควิท 19 ต่อมามีการระบุว่าผู้โดยสารอยู่ในกลุ่มทองหล่อ ซึ่งเป็นคน 11 คนที่ดื่มร่วมกันในผับในซอยทองหล่อกรุงเทพฯและติดเชื้อ
ฉันตัดสินใจที่จะคุยกับปุญ ที่มีข่าวของเขาอยู่ในหนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์ ที่เขียนโดย มงคล บางพระ เกี่ยวกับคนขับรถแท็กซี่ที่ต้องเช่าโมเต็ลของโรงอยู่เป็นเวลา 14 วัน
ปุญบอกกันฉันว่าเขาไม่อยากเผยแพร่เชื้อนี้ให้คนอื่นๆ
“ฉันไม่ต้องกรแพร่เชื้อให้ใครคนใดคนหนึ่ง ฉันต้องการปกป้องครอบครัวและสังคม” แต่การกักตนเอง ไม่ว่าจะพูดง่ายขนาดไหน ก็ยังคงเป็นสิ่งที่ลำบากและยุ่งยากมาก
แปลและเรียบเรียงจาก
Anchalee Kongrut. The poor can’t afford to self-quarantine.
ไม่มีความเห็น