อนุทิน 167460

การฆ่าจากหูเป่ย: สองสัปดาห์ระหว่างชีวิตและความตาย ตอนที่ 5

แม่ของฉันและตัวฉันได้ห้องที่โรงแรมข้างๆ พร้อมทั้งคนจำนวนมากและสมาชิกของคนไข้ที่ติดโรคปอดบวมด้วย

ฉันไม่ได้รับอนุญาตในการเจอภรรยาของผม ดังนั้นฉันใช้เวลาทั้งวันในการคิดเพื่อที่จะทำเงิน ในขณะที่เราอยู่ในหวงกัง ฉันยืมเงินจากพี่ชาย 10,000 หยวน ต่อมาฉันเทียวไปเทียวมาระหว่างครอบครัว ฉันหวั่นเกรงมาก ฉันรู้แต่เพียงว่าหล่อนหยุดการรักษาไม่ได้ ฉันจำเป็นต้องเอาหล่อนกลับออกมา

ฉันโทรไปหาสายด่วนนายกฯ, ผู้ว่าการจังหวัด, และสื่อมวลชนจำนวนมาก และฉันยังได้ประกาศโฆษณาที่ให้การสนับสนุนเงินทุน (crowdfunding campaign) ซึ่งต้องใช้เงินจำนวน 40,00 หยวน แต่ไม่มีที่ที่เพียงพออยู่ใกล้เลย สามวันแรกในการที่เธอรับการรักษา การรักษาใช้เงินจำนวน 50,000-60,000 หยวนต่อวัน และอีก 20,000 หยวนหลังจากนั้น

ฉันต้องการที่จะพบหล่อนมากๆ ฉันอยากจะคุยกับเธอและถามว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง, เธออยากทานอะไร, หรือมีสิ่งใดบ้างที่เธออยากทำ แต่ฉันไม่สามารถทำได้เลย ทุกๆครั้งฉันโทรหาพวกหมอ พวกเขาบอกฉันว่าหล่อนยังคงหลับอยู่ อาการของหล่อนยังไม่ดีขึ้น หรือไม่แย่ลง

การท้องของหล่อนทำให้เธออ่อนแอ หมอของหล่อนบอกว่ามือทั้งสองเริ่มมีสีเทา ต่อมาก็เป็นเท้า มันเป็นภาวะเนื้อร้ายหรือการตายเฉพาะส่วน ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วมาก หลังจากที่เธอถูกเฝ้าสังเกตอาการในวันที่ 11 มกราคม ฉันก็ไม่ได้เจอหล่อนอีก หลังจากที่ฉันไปรับเถ้ากระดูกอีก 11 วันต่อมา

ส่วนที่ 3

ในตอนบ่าย วันที่ 21 มกราคม ฉันใช้ทรัพยากรไปทั้งหมด และภรรยาก็ไม่มีทีท่าจะฟื้นตัว ด้วยใจที่แตกสลาย ฉันคุยกับพ่อตาแม่ยายก่อนที่จะเซ็นว่าไม่ต้องการรักษาอีกต่อไป หนึ่งชั่วโมงต่อมา เวลาบ่ายโมง 46 ภรรยาเสียชีวิต หล่อนถูกเผาในคืนนั้น การตายของหล่อนหมอเพียงบอกสาเหตุว่า “เนื่องมาจากติดไวรัส“ที่ไม่ทราบชนิด” ทำให้เกิดโรคปวดบวม พร้อมๆกับต้องใส่เครื่องช่วยหายใจ และเป็นโรคปอดบวมชนิดรุนแรง”

แปลและเรียบเรียงจาก

ไม่มีชื่อคนแต่ง. Dispatches from Hubei: Two Weeks Between Life and Death.

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

เศร้านะคะ

[ต้นโมกข์]

ตอนอ่านใหม่ๆ เศร้ามากกว่านี้อีกครับ