อนุทิน 167434

การฆ่าจากหูเป่ย: สองสัปดาห์ระหว่างชีวิตและความตาย ตอนที่ 3

พวกหมอบอกว่าจะไม่ให้วิตามินที่ฉีดเข้าสู่หลอดเลือดดำ (IV drip) จนกว่าจะเช้า และเท่าที่เราทำได้คือการให้ยาแก้หวัด ระหว่างทางกลับบ้าน ฝนเริ่มตก และในตอนนั้นก็ประมาณตี 4 ภรรยาของผมเริ่มไออย่างไม่หยุด พวกเราทั้งคู่ไม่สามารถหลับไปได้เลย มีเพียงลูกสาวตัวน้อยเท่านั้นที่พักผ่อน

ในวันที่ 10 มกราคม ฝนตกตลอดทั้งวัน เราตื่นนอนตอน 7 โมงเช้า และกลับไปโรงพยาบาลใหม่ หมอเริ่มให้การทดสอบ และบอกเราว่าคอของหล่อนอักเสบ แต่พวกเขาไม่ได้ให้ยาหรือฉีดยาใดๆ เพราะหล่อนท้องอยู่

เกือบๆเที่ยงที่พวกเขารักษาเสร็จ พวกเราจึงกลับบ้าน ต่อมาไปที่โรงพยาบาลสำหรับผู้หญิงฮวงกังในตอนบ่าย ฉันทำโจ๊กลูกเดือยให้ภรรยาเป็นอาหารเที่ยง แต่หล่อนทานได้น้อยเหลือเกิน

บ่ายวันนั้นหมอในโรงพยาบาลหญิงพูดเหมือนกับโรงพยาบาลก่อนหน้า ว่าพวกเขาไม่สามารถให้ยาหรือฉีดยาใดๆให้ได้ เพราะหล่อนท้อง ต่อมาพวกเราจึงไปที่โรงพยาบาล TCM อีกรอบ คราวนี้ไปที่คลินิกระบบทางเดินหายใจ ในตอนนั้นภรรยาของผมเกิดภาวะหายใจติดขัด หล่อนอ่อนแอมาก แทบจะเดินไม่ไหว หล่อนมีประสบการณ์กับยา

พวกเขาให้การตรวจคลื่นไฟฟ้าของหัวใจก่อน และบอกให้พวกเราไปที่โรงพยาบาลของเมืองที่อยู่ในตัวเมือง เมื่อพวกเราไม่สามารถไปเจอหมอที่นั่น เราจึงไปโรงพยาบาล Tongi ฮวงกังที่เล็กกว่าแทน เป็นเวลาเกือบบ่อยคล้อยๆแล้ว พวกเราก็พาลูกสาวตัวน้อยไปที่ที่เราไป ฉันโทรศัพท์ไปหาพี่เขยน้องเขย และบอกให้พาลูกสาวไปที่บ้านตายาย ต่อมาฉันนั่งที่ม้านั่ง และถามหล่อนรู้สึกอย่างไรกับการรักษา แทนที่ออกมาและกลับเข้าไป ในวันถัดมา หล่อนไม่สามารถพูดได้แล้ว แต่หล่อนผงกหัวเป็นการตอบรัก รู้สึกขมขื่นใจที่ได้เจอจริงๆ

แปลและเรียบเรียงจาก

ไม่มีชื่อคนแต่ง. Dispatches from Hubei: Two Weeks Between Life and Death.